Eucharystia
Czym jest Sakrament Eucharystii?
To sakrament żywej, prawdziwej, substancjalnej i realnej obecności Jezusa Chrystusa w Kościele. Jezus chcąc pozostać z nami do końca świata pozostał z nami pod postacią chleba i wina. Jest on „źródłem i szczytem całego życia chrześcijańskiego” (KK 11). Dokonuje się podczas niej uwielbienie i składanie dziękczynienia Bogu (to właśnie oznacza po grecku określenie eucharystia). To podczas niej dokonuje się bezkrwawa ofiara Jezusa Chrystusa. Obok chrztu i bierzmowania stanowi jeden z trzech sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego. Jan Paweł II powiedział, że „Kościół dzięki Eucharystii żyje”, czemu poświęcił swoją ostatnią encyklikę Ecclesia de Eucharistia.
“W Eucharystii w sposób rzeczywisty karmimy się Jezusem, ponieważ Jego boskie Serce wchłania nasze serce w taki sposób, że czyni z niego jedno serce, zespolone z Jego sercem. Zatem Serce Jezusa uzdrowi nasze serce z trawiących je chorób (obojętność, nieufność, złe skłonności, chorobliwe pasje, próżne uczucia, ludzkie ambicje…), sprawi, że będzie ono biło tym samym rytmem, jakim bije Jego serce, dla chwały Boga i pokoju ludzi.”
BŁ. JAKUB ALBERIONE / (1884-1971), apostoł środków społecznego przekazu, założyciel paulistów.
Kiedy nastąpiło ustanowienie Eucharystii?
Pan Jezus, świadomy swojej męki i śmierci (por. J 13, 1) obmył swoim uczniom nogi, dał im przykazanie miłości i na dowód tej miłości ustanowił ją jako pamiątkę swojej męki, śmierci i zmartwychwstania, nakazując, aby czynili to „na Jego pamiątkę”. Opisuje to ustanowienie jedno z najstarszych świadectw, 1 List św. Pawła Apostoła do Koryntian: „Ja bowiem otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy połamał i rzekł: «To jest Ciało moje za was [wydane]. Czyńcie to na moją pamiątkę». Podobnie, skończywszy wieczerzę, wziął kielich, mówiąc: «Ten kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę». Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie.” (1 Kor 11, 23-26). W czasie każdej Eucharystii wypełniamy polecenie Pana, by sprawować tę pamiątkę, uwielbiamy Boga i ukazujemy w wymiarze widzialnym Kościół – pod przewodem pasterza, którym jest kapłan lub biskup (por. KKK 1356-1369).
Jakie są inne nazwy tego Sakramentu?
Katechizm Kościoła Katolickiego podaje następujące nazwy sakramentu (por. KKK 1328-1332):
– Eucharystia; Wieczerza Pańska; Łamanie Chleba; Zgromadzenie eucharystyczne; Pamiątka męki i zmartwychwstania Pana; Najświętsza Ofiara; Święta i Boska liturgia; Komunia; Msza święta.
Z czego składa się każda Msza święta?
Msza święta składa się zasadniczo z 2 głównych części, połączonych ze sobą: z Liturgii Słowa, kiedy słyszymy Słowo, które Bóg do nas skierował i kieruje, oraz z Liturgii Eucharystycznej, kiedy spożywamy Jego Ciało i Krew (por. KKK 1346-1355).
Dlaczego Eucharystii należy się szczególny kult i jak się on wyraża?
Eucharystia jest sakramentem obecności Jezusa. W żadnym innym sakramencie nie jest On tak „dostępny”, jak właśnie pod postaciami chleba i wina. To w tym sakramencie jest obecny, jak naucza Kościół: prawdziwie, substancjalnie i rzeczywiście. Każdy, przyjmując Komunię Świętą przyjmuje całego Jezusa Chrystusa, z ciałem i krwią.
Kult eucharystyczny wyraża się w gestach – przed najświętszym sakramentem się przyklęka, klęczy się podczas adoracji, uczestnicząc w procesjach eucharystycznych czy chociażby praktykując nawiedzenia Najświętszego Sakramentu. Wielką troską otacza się tabernakulum, czyli szczególne miejsce, gdzie przechowuje się Jezusa dla chorych i cierpiących i dla adoracji przez wiernych.
Dlaczego Kościół i wierzący celebrują Eucharystię?
Za każdym razem, kiedy Kościół celebruje EUCHARYSTIĘ, staje u swego źródła, z którego sam na nowo wytryska. W ofierze Chrystusa, który poświęca się nam cały, jest miejsce na całe nasze życie. Nasza praca i nasze cierpienie, nasze radości, wszystko możemy zjednoczyć z ofiarą Chrystusa. Kiedy w ten sposób się poświęcamy, zostajemy przemienieni: podobamy się Bogu i jesteśmy dla bliźnich jak dobry, pożywny chleb (YouCat 217).
Kto może przystępować do Komunii świętej i jak należy się do tego przygotować?
Komunię świętą może przyjąć każdy, kto został dopuszczony do niej w wieku szkolnym (czyli po 2 klasie), kto pragnie ją przyjąć z wiarą i miłością. Ważne jest, by zawsze przyjmować Jezusa Eucharystycznego z czystym sercem (tj. bez grzechu ciężkiego), w przeciwnym razie konieczne jest przystąpienie do sakramentu pokuty i pojednania. Jeżeli ktoś przyjmie Komunię Świętą w stanie grzechu śmiertelnego, popełnia bardzo ciężki grzech – świętokradztwo.
Ponadto Kościół nakazuje przygotowanie duchowe – przez modlitwę, oraz post od wszelkiego rodzaju pokarmów przez godzinę do przyjęcia Komunii świętej. Osoby starsze, chore mogą ten post pominąć. Lekarstwa i woda tego postu nie łamie.
W jaki sposób Eucharystia jest antycypacją życia wiecznego?
Jezus obiecał swoim uczniom, a wraz z nimi także nam, że pewnego dnia zasiądą z Nim do stołu. Dlatego każda Msza Święta jest „pamiątką Męki, pełnią łaski, zadatkiem przyszłej chwały” (Kanon Rzymski). (YouCat 223).